Zoals je al geraden had, is mijn naam Daan Asma. Voor zij die mij niet kennen, zo zie ik eruit met een hoed:
Ik heb nooit veel kaas gegeten van mezelf voorstellen, maar het lijkt me in dit geval geen slecht idee om toch wat achtergrondinformatie mee te geven. Wie ben ik en waarom heb ik in godsnaam beslist dat de wereld een extra blog nodig heeft?
Enkele funfacts over mijn leven:
- Ik ben geboren en getogen in het Aarschotse, voor sommigen gekend als één van de hoeken van de “Marginale Driehoek”, voor anderen als de “Parel van het Hageland”. Zoals zo vaak ligt de waarheid ergens in het midden.
- Het belangrijkste deel van mijn leven als jong volwassene bracht ik door bij Chiro Rillaar, waar ik meer bijleerde dan eender welke opleiding me ooit zal kunnen geven. Ik ontdekte dat ik geniet van samen dingen creëren en verwezenlijken.
- Ik studeerde Geografie aan de KU Leuven en de VU Brussel. Ik leerde hoe de fysische wereld in elkaar zit en wat de invloed van mens en maatschappij kan zijn op onze omgeving. Als kind spendeerde ik uren met mijn neus in mijn Geïllustreerde Wereldatlas voor de jeugd, en nu leerde ik hoe ik zelf mijn eigen kaarten kon maken!
- Na mijn studies werkte ik 6 jaar als geo-informatica consultant bij Geo Square. Opeens werden de kaarten die ik maakte ook effectief gebruikt! Ik besefte voor het eerst écht de kracht van computers en het internet en dit toonde me een heel nieuw gamma aan ideeën en mogelijkheden. Ik speelde een belangrijke rol in heel wat innovatieve projecten in binnen- en buitenland.
- Na enkele kortere avonturen in Afrika, Centraal-Amerika en Azië vertrok ik eind 2019 naar Zuid-Amerika voor een jaar reizen zonder plan en bestemming. Na enkele maanden keerden we noodgedwongen terug naar België, waar ik opeens uitgebreid de tijd had om te tuinieren.
- In augustus 2020 stapte ik op mijn fiets voor het avontuur van mijn leven. Ik probeerde te reizen zonder plan of verwachtingen en sta open voor alles wat er op mijn pad verscheen. Uitendelijk was ik bijna 400 dagen onderweg, en het was ongelofelijk wat er allemaal op mijn pad verscheen.
Voor het grootste deel van mijn leven volgde ik een vrij goed afgelijnd traject: fijne jeugd in een relatief klein dorp, studies aan de dichtstbijzijnde universiteit, een stabiele job bij een goede werkgever, een lange relatie met een prachtvrouw,… . Uiteraard legde ik (zoals iedereen dat probeert te doen denk ik) hier en daar wel een personal touch in mijn levenspad, maar de laatste jaren kreeg ik toch meer en meer het gevoel dat ik mijn leven niet leidde op een manier die ‘juist’ is voor mij.
Dat bracht me bij het volgende vraagstuk: “Hoe wil ik dan wel leven? Als dit niet is wat ik wil, wat wil ik dan wel eigenlijk?” en ook wel bij “Kan ik niet gewoon content zijn met wat ik heb?”.
Veel vragen, weinig antwoorden.
Heel geleidelijk aan lukte het om de mist in mijn hoofd beetje bij beetje te laten verdwijnen. Ik nam de tijd om mezelf beter te leren kennen en naast de steun uit mijn directe omgeving had ik het voorrecht om beroep te kunnen doen op professionele hulp. Momenteel voel ik me een pak beter dan enkele jaren geleden, en achteraf gezien lijkt de weg die ik afgelegd heb voor mezelf vrij duidelijk en gericht. Het was echter een proces met veel vallen en opstaan (en dat zal waarschijnlijk zo doorgaan zolang ik hier rondwandel). Tim Urban maakte een prachtige illustratie waar ik me wel in kan vinden:
De afgelopen jaren heb ik (her)ontdekt dat ik enorm veel plezier beleef aan verkennen en ontdekken. Dit manifesteert zich uiteraard het duidelijkst in mijn goesting om de wijde wereld in te trekken, maar ook innerlijk ben ik meer en meer geboeid geraakt door allerlei verschillende thema’s. Ik las heel wat boeken over een veelheid van thema’s (geschiedenis, psychologie, biologie, sociologie, communicatie, filosofie en spiritualiteit, ecologie, management, economie, politiek, technologie, …) en ook op het web vond ik een overvloed aan leesvoer om mijn nieuwsgierigheid te voeden.
Ondanks dat ik het gevoel heb dat ik intussen heel veel bijgeleerd heb en dat er heel wat kennis in mijn hoofd rondzweeft, worstel ik er nog vaak mee om deze ideeën te concretiseren zodat ik erover kan praten met anderen. En die dialoog is volgens mij misschien wel allerbelangrijkste om bij te leren. Je kan namelijk voor elke invalshoek op een onderwerp heel wat informatie vinden die je standpunt ondersteunt. Da’s handig wanneer je doel is om “gelijk te hebben” en discussies te “winnen”, maar wanneer je op zoek bent naar “de waarheid” is het volgens mij net van het grootste belang om ook je eigen inzichten uit te dagen. Het internet lijkt me een geknipte plek om ideeën uit te dagen.
Dankzij het neerpennen van de avonturen die ik de afgelopen periode beleefd heb, herinner ik me ook weer dat ik enorm kan genieten van het vertellen en neerschrijven van verhalen. De voorbije 10 jaar is dit gevoel al geregeld aan de oppervlakte gekomen, maar de verschillende schrijfimpulsen die ik had kenden echter geen vervolg.
Dus daarom heb ik beslist om hier af en toe wat te schrijven en met jullie – mijn hypothetische lezers – te delen:
- Ik wil mijn eigen inzichten concreter kunnen uitleggen,
- Ik hoop dat er een dynamiek ontstaat die me toestaat om op een nieuwe manier bij te leren,
- Ik wil beter worden in het vertellen van verhalen,
- Ik heb er gewoon zin in.
Ik ben alvast enorm benieuwd waar dit naartoe zal stromen!
Veel leesplezier,
Daan